Author Archive: Marek Dral

spływy kajak ponton rzeka Bóbr Wleń Nielestno

Spływy kajakowo- pontonowe. Szlak wodny rzeką Bóbr

Posted on by

Rzeka Bóbr na teren Gminy Wleń wkracza w obszarze jeziora pilchowickiego. Zbiornik ten o powierzchni 240 ha jest wspaniałym akwenem do uprawiania sportów wodnych. W sezonie letnim pływa tu statek wycieczkowy, coraz częściej spotykać można żaglówki, nie brakuje też motorowodniaków, jednak najchętniej szczególnie „niedzielni turyści” przemierzają jezioro w kajakach, czy też na rowerach wodnych. Za zaporą wodną rzeka jest wymarzonym szlakiem kajakowo- pontonowym. Najczęściej przepływany odcinek z Nielestno do Wlenia (Pole namiotowe) i dalej do Marczowa (jaz hydroelektrowni) dostarcza niezapomnianych wrażeń. Tuż za jazem wodnym rzeka opuszcza gminę Wleń. A  kajakarze zazwyczaj przygodę kończą w Lwówku Śląskim.

 

( . . . )

  • 197,4 – Wrzeszczyn – elektrownia wodna (EW), przenoska (L) brzegiem 240 m. Tuż za zaporą mocny nurt, spadek rzeki i głazy w nurcie. Przy spuście wody z elektrowni zachować szczególną ostrożność – występują warkocze, mocne cofki i nurt o zmiennym kierunku. Dalej nurt zanika.

.  .  .

  • 196,3 – Jezioro Pilchowickie – zniszczony jaz, przenoska (P) 50 m.Uwaga! Strome brzegi. Wpływamy na jezioro, trzymając się lewego brzegu.
  • 196,1 – ujście rz. Kamienicy (L).
  • 192,5 – Stanica wodna Jeleniogórskiego WOPR (L).
  • 192,2 – zapora Elektrowni Pilchowice (JEW).Uwaga! Nie wolno dopływać do zapory na odległość mniejszą niż 200 m. Ponieważ przenoska przez zaporę możliwa jest jedynie z prawego brzegu przy dobiciu do brzegu w odległości co najmniej 200 m przed zaporą, a wyjście jest bardzo strome i uciążliwe oraz niebezpieczne i długość przenoski wynosi około 800 m – nie poleca się takiego wariantu. Zaleca się przybicie do lewego brzegu do pomostu przystani JWOPR i tam zorganizowanie przewózki kajaków / pontonów poniżej Pilchowic, np. do Nielestna.
  • 190,7 – jaz fabryki tektury, przenoska (L) 30 m.
  • 189,8 – Pilchowice – most na drodze do Maciejowca.
  • 189,0 – Jaz rzeczny, odpływ do elektrowni Pilchowice II, przenoska (L) 40 m. 

    Uwaga. Z uwagi na liczne jazy i konieczność częstego przenoszenia kajaków czy pontonów, tradycyjnym miejscem na rozpoczęcie spływów jest Nielestno !!!

  • 186,9 – Nielestno – most kolejowy na trasie Jelenia Góra – Wleń. Poniżej przystanku PKP miejsce wodowania kajaków / pontonów (L). Od tego miejsca rzeka pomimo charakteru górskiego jest spokojniejsza, nurt miejscami słabszy, jednak ciągle kajakarze muszą mieć się na baczności, bo Bóbr ciągle sprawia niespodzianki nie dość uważającym i czujnym wodniakom.
  • Stalowy most na rzece łączący prawo i lewo brzeżną część Nielestna. Przy moście miejsce wodowania kajaków / pontonów (L).
  • Z prawej wpływa Chrośnicki Potok, który jeszcze niedawno wpływał pod „prąd” Bobu. W czasach wezbrań wody Bóbr wtłaczał swoje wody w koryto Chrośnickiego Potoku, powodując lokalne podtopienia. Niedawno wykonano w tym miejscu ogromne prace ziemne budując zakrzywiona ostrogę korygującą ciek Chrośnickiego Potoku. Ta nowa budowla hydrotechniczna utworzyła dobre miejsce na wodowanie kajaków czy pontonów na prawym brzegu, przy powstałym placyku, doskonale nadającym się na postój samochodów. Rzeka z lekkim nurtem, szeroka, o odpowiedniej głębokości.
  • 183,8 – Wleń – betonowy most na drodze Jelenia Góra – Lwówek Śląski.
  • 183,1 – Wleń – pole namiotowe (P). Dobre miejsce na wodowanie kajaków czy pontonów
  • 178,1 – Marczów – betonowy most na drodze do Przeździedzy, Przed mostem po prawej stronie zrobione drewniane schody pomagające wyciągnąć na brzeg kajaki lub pontony. Tuż za mostem jaz. (P) 60 m.

Rzeka opuszcza teren gminy Wleń

  • 174,6 – Dębowy Gaj – jaz, przenoska przed jazem po prawej stronie (P) 150 m.
  • 173,5 – Sobota – most na drodze do Dębowego Gaju.Uwaga! Most z jednym przęsłem. Po prawej stronie przęsła przy niższym stanie wody mogą wystawać metalowe pręty starej konstrukcji zatopionego mostu. Starać się płynąć lewš stroną co nie jest łatwe ze względu na nurt rzeki pchający nas na stronę prawą. Kilkaset metrów za tym mostem często zdarzają się wywrócone drzewa a rzeka w tym miejscu przyśpiesza więc trzeba mieć się na baczności.
  • 167,2 – Lwówek Śląski – jaz przenoska (P) 40 m.
  • Po lewej stronie ułożone nowe wały przeciwpowodziowe z granitu. Wychodzimy na brzeg po prawej stronie przed jazem gdzie kończymy jednodniowy spływ do Lwówka Śląskiego.

( . . . )

Opracował: Andrzej Mateusiak – Jelenia Góra, opublikowane za PTTK o/ Jelenia Góra
Korekta trasy spływów kajakowo- pontonowych: Cezary Miklas
Ścieżka przyrodniczo- dydaktyczna Góra Gniazdo

Ścieżka przyrodniczo – dydaktyczna Góra Gniazdo

Posted on by

Ścieżka przyrodniczo – dydaktyczna „Góra Gniazdo” została utworzona w 2003 roku, biegnie przez lasy porastające „Górę Gniazdo”, ma długość ok. 4,5 km a czas jej przejścia wynosi ok. 2,5 godziny.

Ścieżka pozwala na zapoznanie się z interesującymi zbiorowiskami leśnymi, funkcjonowaniem lasu, jako miejsca życia licznych gatunków roślin i zwierząt, jego roli w przyrodzie oraz podstawowych zasadach zagospodarowania lasu przez leśników, a także niezwykle interesujących procesach biologicznych zachodzących w ekosystemie leśnym.

Trasa składa się z 8 przystanków wyposażonych w tablice poglądowe:

  • Przystanek I – Ochrona fauny. Woda i jej rola w lesie
  • Przystanek II – Białe Skały
  • Przystanek III – Panorama Karkonoszy ze Śnieżką
  • Przystanek IV – Panorama Gór Kaczawskich. Ochrona lasu przed owadami
  • Przystanek V – Budowa warstwowa drzewostanu. Naturalne powstawanie i odnawianie lasu
  • Przystanek VI – Ochrona lasu przed pożarem
  • Przystanek VII – Pomnik Przyrody „Porowaki”
  • Przystanek VIII – Rezerwat przyrody „Góra Zamkowa”.

Wędrując przez kolejne przystanki ścieżki napotkamy nie tylko piękne panoramy gór, ale i malownicze pejzaże okolicznych pól i lasów. Poznajemy i pogłębiamy wiedzę o roślinach i zwierzętach występujących na tym terenie.

Na trasie spotykamy ciekawe formy przyrody nieożywionej, jakimi są np.: Białe Skały, porwaki piaskowcowe czy lawy pukliste. Przechodzimy również obok wielu zabytków architektury, jak: Zamek Wleń, Pałac Lenno, kościół pw. świętej Jadwigi Śląskiej.

Wleń Ścieżka św Jadwigi

Ścieżka dydaktyczna św. Jadwigi Śląskiej we Wleniu

Posted on by

Z Wlenia na Górę Zamkową i z powrotem do Wlenia. Trasa liczy ok. 2 km. Powstała w październiku 2006 roku. Oznaczona jest tradycyjnym znakiem ścieżki dydaktycznej oraz 6 piaskowcowymi kamieniami ułożonymi wzdłuż drogi. Na owych kamieniach znajdują się tablice przypominające o żywocie świętej Jadwigi.

 

Ścieżka dydaktyczna powstała z inicjatywy grona pedagogicznego Zespołu Szkół im. św. Jadwigi Śląskiej we Wleniu. Jej otwarcie nastąpiło 1-go października 2006 roku. Trasa oznaczona jest tradycyjnym znakiem ścieżki dydaktycznej ścieżka świętej Jadwigi Śląskiej oraz 6 piaskowcowymi kamieniami ułożonymi wzdłuż drogi. Na owych kamieniach znajdują się tablice przypominające o żywocie świętej Jadwigi.

Ścieżka liczy ok. 2 km. Zaczyna się przy wleńskiej szkole. Tu znajduje się tablica informacyjna i pierwszy z kamieni.

Drugi kamień znajduje się zna terenie kościoła p.w. św. Mikołaja.

Trzeci zaledwie kilkanaście metrów dalej na skrzyżowaniu ul. Dworcowej i Lipowej we Wleniu.

Do czwartego kamienia wiedzie stroma droga przez las na Górze Zamkowej. Po ok. kilometrze docieramy do kościoła p.w. św. Jadwigi Śląskiej. Kamień znajduje się przy bramie wejściowej.

Piąty kamień znajduje się przy drodze z Łupek (Wleńskiego Gródka) do Wlenia tuż przy cmentarzu komunalnym.

Szósty ostatni kamień został ustawiony we Wleniu na skrzyżowaniu ulic Jana Kazimierza- Pocztowej- Jana Pawła II- Stachowicza. Tu na środku skrzyżowania rośnie okazały dąb, zwany Dębem Pokoju a u jego podnóża znajduje się właśnie ostatni kamień na ścieżce.

Ostrzyca Proboszczowicka 3

„Dzwonkowa Droga” – szlak trędowatych

Posted on by

Z Sokołowca przez Bełczynę przez lasy, góry i potoki wiedzie droga do dziś oznaczana na mapach jako „Droga dzwonkowa” bądź „Dzwonkowa ścieżka” (z niemieckiego Klingelstraße).

 

Obowiązek dzwonienia poza leprozorium i w marszu, w wiekach średnich, mieli trędowaci. W ten sposób mieli obowiązek informować postronnych, aby zeszli, ustąpili z drogi w obawie przed zakażeniem trądem (śmiertelną, nieuleczalną chorobą). Stąd nazwa: „Droga dzwonkowa”, jak się okazuje jedna z wielu w regionie. To był szlak dla trędowatych, po którym wolno było im wędrować a i to z dzwonkiem bądź kołatką.

Z Sokołowca przez Bełczynę przez lasy, góry i potoki wiedzie droga do dziś oznaczana na mapach jako „Droga dzwonkowa” bądź „Dzwonkowa ścieżka” (z niemieckiego Klingelstraße). Obowiązek dzwonienia poza leprozarium i w marszu, w wiekach średnich, mieli trędowaci. W ten sposób mieli obowiązek informować postronnych, aby zeszli, ustąpili z drogi w obawie przed zakażeniem trądem (śmiertelną, nieuleczalną chorobą). Stąd nazwa: „Droga dzwonkowa”, jak się okazuje jedna z wielu w regionie. To był szlak dla trędowatych, po którym wolno było im wędrować a i to z dzwonkiem bądź kołatką.

Niektóre przewodniki piszą błędnie o zadżumionych a to nie to samo. Trąd i wszelkie choroby w średniowieczu, był karą za grzechy i za to należała się pokuta oraz wykluczenie społeczne.

Historia opisuje jak przyjmowano do leprozorium ludzi bogatych i szlachetnie urodzonych. Odbywało się to w klasztorach z nabożeństwem pożegnalnym dla świata, witającym poświęconych bogu. Trędowaty otrzymywał do swej dyspozycji celę klasztorną z posłaniem, przyodziewkiem i niezbędnymi sprzętami. Wiązało się to oczywista, z odpisami majątku na rzecz klasztoru.

Inaczej było z biedakami z pospólstwa, ci wypędzani byli przez rodzinę i sąsiadów ze wsi lub miasta. Szukali schronienia a przygarniały ich siostry zakonne do swych folwarków, gdzie mieszkali w budynkach gospodarczych na słomie czy sianie a w zimie mieszkali razem z bydłem, bo było cieplej.

Najprawdopodobniej przytułek dla trędowatych prowadziły zakonnice z klasztoru sióstr Benedyktynek w Lubomierzu. Pokutą dla trędowatych była ciężka praca w folwarku za miskę strawy w izolacji od świata oraz na co dzień modły za grzechy. W niedzielę siostry wędrowały z trędowatymi początkowo do kościoła w Sokołowcu, później do krzyża przy cmentarzu, przy polnej drodze Proboszczów – Sokołowiec i tam odbywała się wydzielona msza dla trędowatych. Przybywali na nią również inni trędowaci z całej okolicy.

Zmianę lokalizacji mszy wymusili mieszkańcy Sokołowca w obawie o swoje zdrowie. Nie chcieli trędowatych we wsi, w kościele ani na cmentarzu. Ilu trędowatych wróciło na niedzielny obiad w folwarku i co działo się z tymi, którzy nie doszli, lepiej nie wiedzieć. Nie przypadkowo w Sokołowcu powstał cmentarz w oddaleniu od wsi, zapewne był on przeznaczony dla trędowatych. Tam chowano zmarłych nawet z Lwówka, bo tak wytyczone są drogi dzwonkowe na mapach.

Kilkukilometrowa polna i leśna droga jest trudna do przebycia, często przecinają ją potoki, które trzeba przeskakiwać, w wielu miejscach zalegają kilkumetrowe kałuże i niemal na całej długości jest rozmoczona – miejscami potok płynie drogą. Tu bez kaloszy ani rusz. Ale te niedogodności rekompensują wytrwałym wędrowcom piękne widoki Gór Kaczawskich, urocze i niedostępne zakamarki przyrody i przebogata historia regionu.

autor: śp. Roman Wysocki „Czarny Roman”

 

„Via Cervimontana” – Szlak Świętego Jakuba

Posted on by

Szlak „Via Cervimontana” prowadzący do Santiago de Compostela, znany również jako Szlak Świętego Jakuba, to część europejskiej sieci pielgrzymkowej prowadzącej do grobu św. Jakuba Apostoła w katedrze w Santiago de Compostela w Hiszpanii. Szlak ten ma bogatą historię i duchowe znaczenie, przyciągając pielgrzymów z całego świata.

 

 

Szlak wiedzie nas śladami przodków pielgrzymujących do grobu Św. Jakuba Apostoła w Santiago de Campostela. Rozpoczyna się w Jeleniej Górze przy Sanktuarium Świętego Krzyża i prowadząc przez starówkę opuszcza miasto. Przechodząc przy wieży na Wzgórzu Krzywoustego obok Cudownego Źródła wiedzie leśnym traktem, lewym brzegiem Bobru do Perły Zachodu. Dalej przy elektrowni wodnej do Siedlęcina.

Tu przecina rzekę, by przejść obok Wieży Rycerskiej i kościoła Św Mikołaja. Dalej nad jeziorem wrzeszczyńskim do kolejnej na drodze hydroelektrowni- Bobrowice. Gdzie przez koronę zapory przedostaje się na lewy brzeg Bobru, by pokrótce przez Stanek i „Kapitański Mostek” wkroczyć na teren Gminy Wleń w Pilchowicach.

Tu szlak przebiega nad jeziorem pilchowickim, by przy tamie opaść w dół i dalej brzegiem rzeki przez Dziki Wąwóz nad wodospadem dotrzeć do ruin pałacu i kościoła NMP w Maciejowcu.

Dalej polną drogą do Radomic gdzie mieści się zabytkowy kościół Św Jakuba i Katarzyny Aleksandryjskiej w którego wnętrzach znajduje się gotycki tryptyk Madonny z Dzieciątkiem i postaciami patronów. Za Radomicami szlak opuszcza gminę i prowadzi przez Wojciechów, Lubomierz do Lubania gdzie łączy się z innymi trasami Camino de Santiago prowadzącymi przez Polskę: Drogą św. Jakuba Gniezno-Zgorzelec-Praga oraz Drogą św. Jakuba „Via Regia”.

Nielestno most kolejowy

Euroregionalny Turystyczny Szlak Rowerowy „DOLINA BOBRU” ER-6

Posted on by

Euroregionalny Turystyczny Szlak Rowerowy „DOLINA BOBRU” ER-6 to malownicza trasa rowerowa prowadząca przez jedno z najpiękniejszych dolin Dolnego Śląska, dolinę rzeki Bóbr. To wyjątkowa trasa, która oferuje wspaniałe doznania zarówno dla miłośników przyrody, jak i entuzjastów historii oraz kultury. Dzięki dobrej infrastrukturze, malowniczym krajobrazom i licznym atrakcjom, jest to doskonały wybór na aktywny wypoczynek na Dolnym Śląsku.

 

 

Powstały w 2002 roku szlak o długości 122 km znakowany kolorem zielonym, rozpoczyna się w Lubawce. Prowadzi od przejścia granicznego, przez Kamienną Górę, Marciszów, Rudawski Park Krajobrazowy, Janowice Wielkie- Góry Sokole, przy pałacu Wojanów, przez centrum Jeleniej Góry, Wzgórze Krzywoustego, Park Krajobrazowy Doliny Bobru, Perłę Zachodu i Siedlęcin, dalej nad brzegiem jeziora wrzeszczyńskiego przez zaporę do Barcinka, by przez Pokrzywnik, kamienistą drogą zjechać do Pilchowic.

Tu obok stacji WOPR, przez koronę tamy w dół do wsi, by tam stalowym mostem przekroczyć Bóbr. Dalej wzdłuż jego lewego brzegu szlak wchodzi na leśną drogę, gdzie omija ruiny dawnego wapiennika i pozostałości po kopalniach uranu. Przebiega naprzeciw dworca PKP w Nielestnie, pod mostem kolejowym, ścieżką wzdłuż szpaleru starych dębów szypułkowych dociera do osady. Tu ponownie stalowym mostem przekracza rzekę i wychodzi naprzeciw pałacu (obecnie DPS), gdzie skręca w lewo asfaltową szosą by po kilkudziesięciu metrach skręcić w prawo w kierunku Czernicy.

Wychodząc ze wsi omija pomnik Ofiar I Wojny Światowej i krzyż pokutny. Po kolejnych kilkuset metrach skręca w lewo na leśną drogę którą dociera do Modrzewia. Tu szlak wychodzi z lasu na skraju wsi. Dalej szosą dociera do Wlenia. Za pałacem „Książęcym” skręca w prawo i zaraz znowu w prawo w ulicę Kasprowicza, by po chwili skręcić w lewo w ulicę Polną z której możemy podziwiać panoramę miasta i Górę Zamkową. W ruinach folwarku kończy się asfalt, dalej leśną drogą przez Grzębską Górę szlak po długiej wspinaczce stromo opada w dół i dociera do podnóży Góry Folwarcznej. Tu mija pozostałości starych wyrobisk- kopalni złota, przecina „Złoty Strumień”, biegnie w pobliżu „Agatowej Skały”, wzdłuż Bobru dociera do Przeździedzy, gdzie po przejściu przez skrzyżowanie opuszcza osadę a tym samym i teren Gminy Wleń.

Dalej przez Górczycę, Sobotę i Dębowy Gaj, przez „Szwajcarię Lwówecką”, centrum Lwówka Śląskiego, i Rakowice, „Husarski Skok” i Włodzice szlak dociera do Bolesławca się kończy.

Pilchowice zapora wodna elektrownia jezioro

Europejski Szlak Długodystansoswy E3

Posted on by

Europejski Szlak Długodystansowy E3 to jeden z najdłuższych i najbardziej zróżnicowanych szlaków turystycznych w Europie. Przebiegający przez wiele krajów, oferuje turystom niezwykłe doznania przyrodnicze, kulturowe i historyczne. Cały szlak ma ponad 6 950 kilometrów długości. Przejście całej trasy może zająć kilka miesięcy.

 

Jest on znakowany kolorem niebieskim. Łączy brzegi Atlantyku z Morzem Czarnym. Jego długość wynosi ok. 7500 km, przebiega przez 12 krajów (Turcja, Bułgaria, Rumunia, Węgry, Słowacja, Polska, Czechy, Niemcy, Luksemburg, Belgia, Francja i Hiszpania). Odcinek z Węgier do wschodnich Niemiec pokrywa się w większości z dawnym Międzynarodowym Górskim Szlakiem Przyjaźni Eisenach – Budapeszt.

W Polsce E3 rozpoczyna się na przejściu granicznym w Jakuszycach, dalej przez Halę Izerską, Świeradów Zdrój i Rozdroże Izerskie przez Kozią Szyję, Bobrowe Skały i Zimną Przełęcz do Rynnicy by przez Wrzeszczy i Stanek wkroczyć na teren Gminy Wleń w Pilchowicach.

Tutaj przez koronę zapory, brzegiem jeziora pilchowickiego, krętą, wąską drogą biegnie do Strzyżowca, gdzie przecina drogę 2491D i przechodzi przez wieś by po kilkuset metrach skręcając obok kościoła opuścić osadę a tym samym i Gminę Wleń.

Dalej tuż przy starym wapienniku do Płoszczynki, przez Przełęcz Chrośnicą, Okole, Przełęcz Widok w Sokoliki, przez Kamienną Górę, Wałbrzych, Zamek Grodno i Przełęcz Walimską przez Jaskinię Radochowską, Zamek Karpień, Przełęcz Suchą i schronisko „Na Śnieżniku” do Boboszowa, gdzie szlak niebieski opuszcza terytorium Polski …

kościół Marczów Wleń Dolina Bobru

Czarny Szlak z Marczowa do Płoszczyny

Posted on by

Jak każdy czarny szlak jest on szlakiem krótkim (dojściowym) i prowadzi przez najciekawsze miejsca okolicy. Oferuje zarówno wspaniałe widoki przyrodnicze, jak i możliwość odkrywania lokalnej kultury i historii. Wędrówka przez lasy i pola pozwala na bliski kontakt z naturą. Po drodze można zobaczyć różne zabytki, takie jak stare kościoły, kapliczki i tradycyjne wiejskie zabudowania.

 

Szlak rozpoczyna się w Marczowie tuż przy kościele p.w. św. Katarzyny, dalej prowadzi nad brzegiem potoku Osnej, w kierunku Przeździedzy, za Bobrem skręca w prawo i łączy się z Euroregionalnym Turystycznym Szlakiem Rowerowym „Dolina Bobru” [ER-6] następnie pomiędzy brzegiem Bobru po prawej a zachodnim stokiem Góry Folwarcznej (347 m. n.p.m.) przechodzą tuż przy pozostałościach folwarku klasztornego „Hochbergówka”, w pobliżu „Agatowej Skały”, przecinając „Złoty Strumień” i mijając pozostałości starych wyrobisk- kopalni złota, wciskają się pomiędzy wzniesienia Dudek (351 m n p m ), po prawej a Grodzinę (372 m n p m ), po lewej.

Tuż przed Grzębską Górą szlaki na krótko rozdzielają się. Rowerowy wiedzie prosto a czarny skręca w prawo, prowadzi grzbietem nad miastem, by po kilkudziesięciu metrach stromo opaść w dół i wkroczyć do Wlenia na osiedlu zachodnim. Przechodzi obok pola namiotowego przez most na Bobrze gdzie skręca w lewo i wchodzi na rynek. Następnie kieruje się ulicą Kościuszki na południowy- wschód do mostu gdzie czarny ponownie łączy się z ER-6 i już wspólnie kierują się na Gościradz. Mijając Pałac Książency biegną w stronę Modrzewia gdzie po przejściu potoku Modrzewki szlaki znowu rozchodzą się. Czarny opuszcza Gminę Wleń i prowadzi dalej w kierunku Czernicy.

Przechodząc przy ruinach kościoła poewangelickiego, obok dworu i kościoła św. Michała Archanioła kończy się w Płoszczynie w zetknięciu z niebieski Europejskim Szlakiem Długodystansowym [E-3] (Atlantyk – Morze Czarne, dawniej Szlak Przyjaźni Eisenach – Budapeszt ).

Szwajcaria Lwówecka

Żółty Szlak z Niwnic do Świerzawy

Posted on by

Żółty szlak to doskonała propozycja dla tych, którzy chcą spędzić aktywnie czas na łonie natury, jednocześnie mając możliwość odkrycia historycznych i kulturowych skarbów Dolnego Śląska. Trasa nie jest szczególnie trudna technicznie, ale zawiera odcinki z większymi przewyższeniami, które wymagają nieco większego wysiłku.

 

 

Wiedzie on od kopalni anhydrytu Nowy Ląd w Niwnicach, przez Lwówek Śląski, Szwajcarię Lwówecką i Dębowy Gaj. Później pomiędzy wzgórzami Włócznik (386 m. n.p.m.) a Łopata (366 m. n.p.m.) na którym znajduje się stanowisko archeologiczne „Babi Gródek” wkracza na tereny Gminy Wleń.

Z pomiędzy wzgórz wchodzi do Marczowa tuż przy kościele p.w. Św. Katarzyny skąd przecinając asfalt i nurt potoku Ośnej wspina się na Baranią Górę (309 m. n.p.m.), tam wiedzie drogą pośród pól i lasów, którą schodzi do wsi Łupki. Po prawej omijając Szkolne Schronisko Młodzieżowe, by przez kamienny mostek przekroczyć potok Jamna i wyjść na szosę z której po kilkudziesięciu metrach znowu wspina się polną drogą tym razem na Górę Zamkową (360 m. n.p.m.), gdzie łączy się z zielonym Szlakiem Zamków Piastowskich.

Dalej razem przechodząc przez Rezerwat Przyrody pomiędzy pałacem Lenno, kościołem p.w. Św. Jadwigi a ruinami średniowiecznego zamku wiodą stromo opadającą ścieżką częściowo pokrytą starymi kamiennymi schodami, przechodząc obok krzyża pokutnego w kierunku Wlenia. Do miasta wkraczają na osiedlu zachodnim, dalej prowadzą przez most nad torami mijając po prawej tunel (320 m.) a po lewej dworzec kolejowy i autobusowy.

Następnie przy kościele p.w. Św. Mikołaja szlaki wchodzą na rynek miasta. Tu łączą się ze szlakiem czarnym, po czym wspólnie kierując się na południowy- wschód, ulicą Kościuszki, wśród starych kamieniczek docierają do mostu nad Bobrem. Zielony szlak idzie prosto a żółty i czarny skręcają w prawo by zaraz za przystankiem przeciąć jezdnię i skręcić w lewo na dawny Gościradz, (obecnie jest to część Wlenia). Przechodzą tuż przy Pałacu „Książęcym”, by po kilkudziesięciu metrach rozdzielić się.

Teraz szlak żółty już samotnie biegnie stromą asfaltową drogą, mijając punkt widokowy na miasto Wleń i wzgórze zamkowe (nadajnik RTV SAT, stacja PIOS) do wsi Tarczyn. Tu na szczycie możemy odsapnąć podziwiając panoramę Karkonoszy. Dalej leśnym duktem przez Tarczynkę (422 m. n.p.m.) by po chwili opuścić teren Gminy Wleń.

Kieruje się na płd.- wsch. Przechodząc przez Przełęcz Rząśnicką i Okole (721 m. n.p.m.) będące najwyższym szczytem Gór Kaczawskich, dalej przez Lubiechową dociera do Świerzawy, tu na rynku kończy swój bieg.

zamek Grodziec

Szlak Zamków Piastowskich

Posted on by

W 1951 roku Tadeusz Steć zainicjował wytyczenie w Sudetach szlaku turystycznego o długości 146,1 km., noszącego nazwę „Szlak Zamków Piastowskich”, którego przebieg sam wyznaczył i w dużej części osobiście „wymalował” w terenie kolorem zielonym.

 

Szlak prowadzi poprzez tereny dawnego księstwa świdnicko-jaworskiego, prezentując cenne obiekty architektury obronnej. Na całej długości szlaku napotkamy 14 grodów piastowskich i kilka pałaców, które w przeszłości zbudowali Piastowie Śląscy.

Szlak Zamków Piastowskich biegnie przez Rezerwat Przyrody Ostrzyca Proboszczowicka, Park Krajobrazowy Doliny Bobru, Rezerwat Przyrody Góra Zamkowa, Rudawski Park Krajobrazowy oraz Księżański Park Krajobrazowy.

 

Czas Start Odległość w km Nazwa miejsca Odległość w km Czas Stop
00:00 0,0 Zamek Grodziec 146,1 36:20
01:30 6,1 Czaple 140,0 34:45

 

04:10 16,2 Ostrzyca (zbocze płn.) 129,9 32:20
04:45 18,8 Bełczyna 127,3 36:20
05:05 20,2 Bystrzyca 125,9 31:20
06:15 25,2 Wleń – rynek 120,9 30:05
06:38 26,6 Łupki – Zamek Wleń 119,5 29:10
07:10 29,1 Klecza 117,0 29:10
08:00 32,5 Radomice 113,6 28:15
08:40 35,2 Maciejowiec 110,9 27:40
09:40 39,0 Pilchowice – Zapora / Jezioro 107,1 26:35
10:30 42,7 Strzyżowiec 103,4 25:50

 

11:15 45,9 Siedlęcin- Wieża Rycerska 100,2 25:00
11:50 48,2 Siedlęcin- „Perła Zachodu” 97,9 24:25
12:50 52,3 Jelenia Góra – PKS 93,8 23:25
16:05 64,7 Wojanów – Pałac (dawniej zamek) 81,4 20:20
17:00 68,0 Rudawy Janowickie – Sokolikowa Przełęcz 78,1 19:35
17:05 68,3 Husyckie Skały Zamek Sokolec (szlakiem czarnym 10 min.) 77,8 19:30
17:10 68,7 Schronisko „Szwajcarka” 77,4 19:25
18:45 73,6 Zamek Bolczów 72,5 18:05
22:00 86,5 Płonina – Zamek Niesytno 59,6 14:40
24:10 95,2 Bolków – rynek 50,9 12:35
    Zamek Bolków    
24:45 97,9 Zamek Świny 48,2 12:00
26:20 104,8 Kłaczyna – Zamek 41,3 10:10
30:10 120,8 Dolina Czyżówki (Zamek Cisy szlakiem niebieskim 5 min.) 25,3 06:20
31:05 125,0 Wąwóz Książ Zamek Książ szlakiem czarnym 10 min.) 21,1 05,25
31:32 127,1 Stary Książ – Zamek 18,3 04:57
32:20 130,5 Wałbrzych- Lubiechów 15,6 4:10
36:00 145,3 Zagórze Śląskie 0,8 0:12
36:15 146,1 Zamek Grodno 0,0 0:00
Czas Stop Odległość w km Nazwa miejsca Odległość w km Czas Start
*Pamiętaj – czas jest pojęciem względnym.

Weekendowym turystom pozostaje podzielenie trasy na kilka odcinków. Na ile, to już zależy od mocy w nogach, chociaż nie pokonuje się na tym szlaku wielkich wysokości – raczej przechodzi kolejne kilometry.