Jak głosi legenda posadzony był przez mieszkańców po zakończeniu budowy owego kościoła (około 1217 roku), na cześć jego fundatorki księżnej Jadwigi, uznanej później za świętą.
UWAGA: ROŚLINA TRUJĄCA
Obecnie w skromnych wnętrzach świątyni odprawiane są coniedzielne msze. W ostatnich latach w ściany kościoła wmurowano kamienne XVII- wieczne cało-postaciowe epitafia, przeniesione z starego, zaniedbanego cmentarza katolickiego. Przed kościołem stoi ażurowa dzwonnica z 1843 r.
Patronem ogłoszono św. Mikołaja, orędownika kupców, rybaków i dobroczyńców. Jego dzieje są tak burzliwe jak losy miasta. Na przełomie wieków, był wielokrotnie niszczony i przebudowywany. W obecnym kształcie budowla pochodzi z II połowy XIX wieku, a wieża ma rodowód XV- wieczny. Ciekawostką jest, iż w kościelnej wieży i na strychu zamieszkuje jedna z największych w Polsce, kolonia nietoperza – „nocka dużego”.
więcej na palacwlen.pl
Pałac Książęcy we Wleniu
W jego miejscu w latach 1823-1824 wzniesiono nowy budynek, który pełni swą funkcję po dziś dzień Jest to skromny jednopiętrowy budynek zwieńczony dwuspadowym dachem z naczółkami, na którym umieszczona jest drewniana wieża. W jej wnętrzu znajduje się mechanizm zegarowy wykonany przez ucznia wleńskiej szkoły zegarmistrzów J. G. Beckera w 1801r. Zegar ten działa po dziś dzień – oczywiście po nakręceniu! Nad wejściem do ratusza umieszczona jest łacińska sentencja:
„EX CINERE PHONIX – POST NUBILA PHEBUS 1813 – 1824”
„PO DESZCZU SŁOŃCE – Z POPIOŁÓW POWSTAJE FENIKS 1813 – 1824”.
Po średniowiecznych poszukiwaczach złota pozostały tu liczne sztolnie, w których po II wojnie wydobywano uran. Natomiast Góra Folwarczna kryje w sobie pokłady wyjątkowych agatów wstęgowych.
Datowana na początek IV wieku (wg dendrochronologii powstał w 1314 r.). z fundacji księcia Henryka I jaworskiego. Najciekawszym elementem wyposażenia wieży są czternastowieczne malowidła ścienne, przedstawiające legendę o rycerzu króla Artura, jednym z rycerzy Okrągłego Stołu – sir Lancelocie z Jeziora (jedyne zachowane takie malowidło na świecie)
Jak podaje Tauron Ekoenergia Po raz pierwszy zbiornik wypełniono 8 listopada 1925 roku. Powstałe na skutek spiętrzenia Jezioro Modre znajduje się obecnie na terenie Parku Krajobrazowego Doliny Bobru stanowiąc atrakcję turystyczną.
W elewacjach budynku elektrowni i filarów jazu zastosowano kamienne wykładziny z granitu idealnie harmonizujące z górską przyrodą. Elektrownia wyposażona została w trzy turbozespoły z bliźniaczymi turbinami Francisa. Począwszy od 16 stycznia 1926 roku elektrownia zaczęła przekazywać energię elektryczną do sieci.
Turbiny Francisa zbudowane w zakładach Voitha zainstalowano w otwartych komorach betonowych, których ściana stanowi ścianę odwodną hali maszyn. Piętrzenie na stopniu Bobrowice I wynosi 14,5 m.
W latach 2013 ÷ 2015 przeprowadzono modernizację elektrowni. W miejsce turbozespołów nr 1 i 2 typu Francisa zainstalowano dwie pionowe, rurowe turbiny Kaplana z dopływem osiowy, przekładnią zębatą, hamulcem i hydrauliczną regulacją położenia łopat kierownic i wirnika. Turbiny za pośrednictwem przekładni napędzają trójfazowe bezszczotkowe generatory synchroniczne z elektromaszynowym bezszczotkowym układem wzbudzenia (wirujący prostownik diodowy). Natomiast turbozespół nr 3 został gruntownie zmodernizowany. Generator przezwojono i wyposażono w bezszczotkową wzbudnicę sprzężoną z wałem generatora. Na wale turbiny został zamontowany hamulec bębnowy sterowany hydraulicznie Każdy turbozespół został wyposażony w niezależny układ do sterowania jego pracą.
Elektrownia wodna Bobrowice II powstała w 1932 roku. Wówczas wyposażona była w dwie pionowe turbiny Francisa produkcji firmy Voith. W latach 2013-2014 przeprowadzono gruntowną modernizację. W trakcie prac dokonano demontażu zabytkowych turbin Francisa, które wyeksponowano obok budynku elektrowni. W miejscu zdemontowanych turbin zabudowano dwie nowoczesne turbiny śmigłowe w zabudowie kielichowej typu TK- 1500 i TK-1350. Turbiny poprzez przekładnie walcowe o uzębieniu skośnym przenoszą moment obrotowy do zamontowanych nad nimi generatorów asynchronicznych produkcji EMIT Żychlin.
Bobrowice III – obiekt był kiedyś jedną z dwóch siłowni energetycznych przedwojennej fabryki papieru. Podczas II wojny światowej siłownie uległy zniszczeniu i dopiero w latach 1953-1954 odbudowano jedną z nich. Bobrowice III wyposażone zostały w turbiny Francisa produkcji Gotha, a także generator asynchroniczny z 1953 roku z fabryki M-1. Obiekt znajduje się na szlaku pomiędzy Wzgórzem Kościuszki (Grzybkiem) a Perłą Zachodu.
Bobrowice IV powstała 2008 r. przylega do elektrowni Bobrowice III. Działa od 6 grudnia 2008 r. Jest elektrownią nową zbudowaną całkowicie od podstaw. Elektrownia Bobrowice IV jest wyposażona w dwa turbozespoły wykonane w oparciu o turbiny Kaplana o mocy 0,5 MW (każda z turbin) polskiej firmy GEG GAJEK ENGINEERING, zasilane przez kanał energetyczny, budowlę ujęcia wody i rurociągi turbinowe o średnicy 1600 mm i długości 15 m.
